Nie tylko na tancerki taniec klasyczny nakłada szereg wymogów natury estetycznej. Także mężczyźni – wykonawcy pierwszoplanowych ról bogów, książąt i herosów – mieli się prezentować na scenie idealnie, aby swoją cielesnością odzwierciedlać szlachetność odtwarzanych postaci. Bohaterowie wysoko urodzeni charakteryzować się mieli wdziękiem, słuszną postawą, szlachetnością gestu i regularnymi rysami, a stanów niższych – plebejskością sylwetki i gestykulacji. Stąd prosta droga do utworzenia wśród tancerzy – mężczyzn, a później i kobiet (podobnie jak wśród aktorów i śpiewaków) podziału na swego rodzaju klasy, w zależności od emplois – na artystów serio, semi-serio i buffo, czy też klasycznych, pół-klasycznych i charakterystycznych (czasem wylicza się jeszcze pół-charakterystycznych). Na szczycie tej hierarchii postawiono danseur noble (tancerza szlachetnego) – zwanego też wcześniej, w XVIII wieku, gdy to tancerze mężczyźni królowali na baletowych scenach, tancerzem poważnym (sérieux).
Pokażmy się! – Narodowe Platformy Tańca, wnioski i perspektywy
Katarzyna Bester | taniecPOLSKA.pl | 2017
Publikacja internetowa
Data publikacji: 2017-03-31
Odnośniki do tekstów
- Anna Koczorowska, Połączenie dwóch platform: Polska Platforma Tańca 2014 w oczach gości z zagranicy, 9 styczeń 2015
- Regina Lissowska-Postaremczak, Wizytówka polskiego tańca. Polska Platforma Tańca 2014, 5 luty 2015
- Katarzyna Bester, Pokażmy się! – Narodowe Platformy Tańca, wnioski i perspektywy, 31 marzec 2017
instytucje |
ludzie tańca |
spektakle |
| więcej | więcej | więcej |
