taniec POLSKA [pl]

Szukając tematu do felietonu, sięgnęłam pamięcią w przeszłość, bo teraźniejszość znów pozbawiła nas możliwości obcowania ze sztuką baletową na żywo. Ile pięknych i barwnych spektakli przesunęło się przed moimi oczyma! Jakie tytuły pojawiały się na afiszach polskich scen w nie tak znów odległej przeszłości! Zdecydowanie więcej było baletów romantycznych, których mocno niedzisiejszej stylistyki nie trzeba było nikomu tłumaczyć. Zatrzymałam się na jednym, szczególnie kolorowym obrazku, a inne podobne zaczęły także wpadać na swoje miejsca niczym baletowe puzzle. Chodzi o balety romantyczne, których libretto opowiada, z grubsza biorąc, o dzieciach (zawsze dziewczynkach – przecież balet romantyczny to postawienie na piedestał kobiety-tancerki), niewiedzących , kim w rzeczywistości są i dorastają wśród ludzi (najczęściej Cyganów), którzy je przygarnęli w dzieciństwie, albo dla odmiany żyją w słodkiej nieświadomości, że ich rodzic nie jest tym, za kogo go mają. 

Queerowo-feministyczny kolektyw Kem do 3 maja przyjmuje zgłoszenia do Kem szkoły – nowego programu wspólnego uczenia się, realizowanego w Warszawie. Hasło programu to: Jak dotykać ruchu? Choreografie społeczne, performans i queerowe feminizmy jako praktyki tworzenia światów.  

Sześciotygodniowy program sprzyjać ma rozwijaniu indywidualnych i kolektywnych praktyk artystycznych uczestniczek_ków poprzez eksperymenty i namysł nad choreografią społeczną, performansem oraz metodami działań queerowo-feministycznych. Prowadzący: m.in. Alex Baczyński-Jenkins, Ligia Lewis, Ewa Majewska, Ania Nowak, Natalia Sielewicz i Will Rawls.