Opis:
To pierwsza tego typu próba opisania sztuki teatrów tańca, tańca w Polsce w okresie ostatnich 40 lat.
Jedyna taka publikacja na rynku.
Ze Wstępu:
Książka Anny Królicy jest niejako wyjściem naprzeciw głosom krytycznym, gdyż autorka podejmuje próbę naukowego kreowania dyskursu o historii polskiego tańca współczesnego z perspektywy tyleż oryginalnej, co odważnej. Badaczka przyjmuje za cezurę rozwoju polskiego współczesnego tańca rok 1973 i powołanie przez Conrada Drzewieckiego Polskiego Teatru Tańca – Baletu Poznańskiego, co jest powszechnie przyjęte w narracji historycznej. (...) Autorka sama wyznacza schemat, który wydaje się obrazować w dużym stopniu pewne obszary wykluczenia i przemilczenia w dotychczasowych publikacjach ale – co istotniejsze – powoli wypierane nawet ze świadomości artystów, zwłaszcza młodszego pokolenia i tym cenniejsze wydaje się być ich przypomnienie. Zamiast linearnej próby opisu wszystkiego, czytelnik otrzymuje precyzyjnie pomyślany przewodnik po wybranych zagadnieniach, którego cenną część stanowią rozmowy z artystami, skoncentrowane wokół historycznej osi przebiegu ich kariery i doświadczeń początków swoistego boomu na taniec współczesny w Polsce.
Joanna Szymajda
Spis treści:
Wstęp autorstwa dr Joanny Szymajdy, wicedyrektor Instytutu Muzyki i Tańca
Od autorki
Zapomniana historia czyli taniec nie zaczął się wczoraj
Nowa era tańca – „Balety Conrada Drzewieckiego;
Kicz i prawda ciała czyli Teatr Ekspresji Wojciecha Misiuro
Ciągle się uczę – rozmowa z Iwoną Olszowską
Przestrzeń wolności – rozmowa z Leszkiem Bzdylem
Myślimy teatrem – rozmowa z Joanną Czajkowską
Lata 90. czyli teatr tańca to nie zawsze to samo
Idąc rakiem. Teatr Dada von Bzdülöw
Od festiwali do instytucji czyli jak zrobić uczelnię z wakacyjnej imprezy
Nowe pokolenie czyli dzieci Browaru i ich rówieśnicy
Taniec.pl czyli choreografia jako produkt eksportowy
Zakończenie
Biogram autorki
