Gdy członkowie Cameraty Florenckiej w końcu XVI wieku formułowali teoretyczne podstawy pod powstanie nowożytnego gatunku opery, zakładali połączenie w nim wszelkich rodzajów sztuk, w tym tańca. Nie przyszłoby im jednak do głowy, że po z górą dwustu latach na operową scenę w określonych momentach wpadać będą grupy kuso odzianych tancerek w dziwacznym obuwiu, przerywając tok akcji scenicznej. Tymczasem wstawka baletowa, bo o niej mowa, od połowy XIX wieku doskonale zadomowiła się strukturze dzieła operowego, w szczególności w tzw. grand opera. Zapewne ilu miłośników i opery, i baletu, tyle poglądów na zjawisko scen baletowych w operze. Jedni kochają, inni pogardzają.
Istota i znaczenie gestu w operze i balecie XVII i XVIII w.
Romana Agnel | Improwizacja w muzyce baroku, red. M. Zieliński | Bydgoszcz | 2004
Pozycja książkowa
Podstawowe formy tańca dworskiego w okresie Baroku
Romana Agnel | W kręgu tańca barokowego, red. P. Grajter | Łódź | 2007
Pozycja książkowa