taniec POLSKA [pl]

Opera Bałtycka zaprasza na jeden z najpopularniejszych i najbardziej cenionych spektakli baletowych – Dziadka do orzechów. Baśniowa opowieść, rozgrywająca się podczas świąt Bożego Narodzenia jest piękną historią dla całej rodziny. Niezwykła historia o przyjaźni, poświęceniu i wielkiej odwadze uczy młodych widzów najważniejszych rzeczy. Dla wszystkich natomiast wysłuchanie nadzwyczajnej i niezwykle zróżnicowanej muzyki Piotra Czajkowskiego będzie niezwykłym doświadczeniem. Gdańską realizację przygotowali realizatorzy światowego formatu: uznany choreograf François Mauduit oraz utalentowany scenograf Justin Arienti. Dziadek do orzechów to spektakl idealny na długie zimowe wieczory – piękna muzyka, taniec i scenografia rozgrzeją serca wszystkich widzów.

Ta cieszącą się ogromną popularnością wersja klasycznego baletu nabierze nieco innych barw i kolorów dzięki przefiltrowaniu jej przez prozę Charlesa Dickensa, ukazaną w niezwykłym, scenicznym rozmachu, charakterystycznym dla stylu Youriego Vámosa i widocznym w bogatych kostiumach, scenografii i wyobraźni inscenizacyjnej. Wyjątkowo wymagająca technicznie dla zespołu baletu, a zarazem zabawna i pełna emocji opowieść o rodzinie Scrooge'a, łączy się z klasycznymi wątkami libretta baletowego oraz słynnymi scenami tanecznymi: śnieżynek, tańców charakterystycznych czy też popisowego pas de deux. Jest to propozycja obowiązkowa w repertuarze każdego zespołu baletowego, pomyślana dla całych rodzin a zarazem dla koneserów sztuki baletowej.

W dniach 14 i 18 grudnia, kolejno – w studiu Publink oraz w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie – na zaproszenie Fundacji Pompka zostanie przedstawiony spektakl przygotowany na bazie źródłowego tekstu twórcy butoh Tatsumiego Hijikaty –Yameru Maihime w interpretacji Takao Kawaguchiego i Tomomi Tanabe. 16 grudnia artyści zaprezentują go też w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie. Akcja Yameru Maihime toczy się na macie tatami,  prywatnym, intymnym i najmniejszym zakątku wszechświata. Substancje i byty z przeszłości przenikają się z symbolami codzienności, a niebywała wolność ekspresji twórczej Hijikaty przyjmuje formę w ciałach artystów. Już sam tytuł utworu stanowi zagadkę. Ponieważ jego interpretacji nie ułatwia specyfika języka japońskiego – a w szczególności pismo kanji, w którym każdy znak ma zazwyczaj  przypisanych dużo znaczeń – wiele jest spekulacji na jego temat. Choć przetłumaczony na język angielski tekst nosi tytuł Sick Dancer, Kawaguchi przekłada Yameru Maihime jako The Ailing Dance Mistress (Chora tańcząca księżniczka), stąd m.in. pojawiają się pytania, kim jest tytułowa osoba.