Pośrednio powstanie tego felietonu zainspirował Krzysztof Warlikowski swoją, delikatnie rzecz ujmując, mało elegancką wypowiedzią dla „The New York Timesa” o tym, że „ci nawiedzeni geje; wszyscy ci niemający nic do roboty w życiu bogaci faceci, którzy tylko podążają za Anną Netrebko albo Jonasem Kaufmannem po wszystkich kontynentach” oraz widzowie, którzy oczekują np. w Aidzie piramid, nie są dla niego „prawdziwą publicznością”. Abstrahując od tego, jak wiele grup widzów operowych udało się reżyserowi obrazić tą jedną wypowiedzią, zmusił mnie do zastanowienia się, czym jest widownia baletowa. I czy istnieją jakiś prawdziwi i jacyś „nieprawdziwi” widzowie przedstawień tanecznych?
krytyka | I
Koniec świata będzie dopiero wtedy, gdy przestaniesz marzyć
Jagoda ignaczak | taniecPOLSKA.pl | 2020
Felietony
18 maja 2020
