Marcel Mauss, jeden z klasyków dwudziestowiecznej antropologii społecznej, naszkicował niegdyś projekt badawczy pod tytułem Sposoby posługiwania się ciałem. Przypomnę, że francuski antropolog postulował opis rozmaitych technik cielesnych – zróżnicowanych w zależności od płci, wieku, sprawności, edukacji, religii... Mogą to być różne pozycje przyjmowane przez kobiety przy porodzie, sposoby jedzenia i picia, pielęgnacji niemowląt czy higieny osobistej. Mauss gotów byłby dzielić ludzkość na ludy kucające i ludy siedzące, na społeczności z kołyskami i społeczności bez kołysek. Te różnice mają charakter terytorialny, ale historycznie też ulegają zmianom. Zmieniały się techniki jazdy konnej (o czym nie zawsze chcą pamiętać reżyserzy filmów historyczno-batalistycznych), ewoluowały style pływackie, na moich oczach spektakularnej modyfikacji uległa technika skoku wzwyż, nazwana flopem. Tego typu obserwacje prowadzą przecież nie tylko etnografowie czy antropolodzy, ale też artyści, a zwłaszcza twórcy teatralni – aktorzy i tancerze, reżyserzy i choreografowie.
przedruk - Artykuły | P
Twardowski tańczący. Burzliwe dzieje arcypolskiej produkcji baletowej: od carskiej cenzury po choreograficzną nieudolność
Elzbieta Pastecka
Artykuły
Ogromny szacunek dla swojego ciała – zapis dyskusji
(red.) Przemek Kamiński, Magdalena Kownacka, Przemysław Kwiek, Agata Siniarska | Mateusz Szymanówka, Katarzyna Koślacz (red.), Powrót (do) przyszłości | Galeria Sztuki im. Jana Tarasina, Kalisz 2016
Artykuły
8 lutego 2017
